- przykleić się
- сов.прикле́иться; прили́пнуть
przykleić się się do kogoś — прили́пнуть к кому́-л.
Syn:
Słownik polsko-rosyjski. 2013.
przykleić się
Смотреть что такое "przykleić się" в других словарях:
przyklejać się – przykleić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} przyczepiać się do czegoś, przylepiać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wykładzina przykleja się do podłogi. Ręce przyklejają się do maszyny. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2 … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przykleić — dk VIa, przykleićkleję, przykleićkleisz, przykleićklej, przykleićił, przykleićklejony przyklejać ndk I, przykleićam, przykleićasz, przykleićają, przykleićaj, przykleićał, przykleićany «umocować coś do czegoś za pomocą kleju, przylepić; spowodować … Słownik języka polskiego
poprzyklejać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} przykleić się do czegoś w wielu miejscach; o wielu obiektach: skleić się ze sobą, przykleić się jedno do drugiego, obok drugiego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ubranie poprzyklejało się do spoconego ciała. Kartki poprzyklejały się do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
poprzyklejać — dk I, poprzyklejaćam, poprzyklejaćasz, poprzyklejaćają, poprzyklejaćaj, poprzyklejaćał, poprzyklejaćany «przykleić coś w wielu miejscach; przykleić wiele czegoś, jedno po drugim» Poprzyklejać zdjęcia, znaczki. poprzyklejać się «przykleić się w… … Słownik języka polskiego
przylepić — dk VIa, przylepićpię, przylepićpisz, przylepićlep, przylepićpił, przylepićpiony przylepiać ndk I, przylepićam, przylepićasz, przylepićają, przylepićaj, przylepićał, przylepićany «przytwierdzić coś do czegoś za pomocą substancji klejącej;… … Słownik języka polskiego
przylgnąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, przylgnąćnę, przylgnąćnie, przylgnąćnij, przylgnąćnął, przylgnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotykając czegoś, połączyć się z tym, zwykle wskutek działania jakiegoś środka… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
oblepić — dk VIa, oblepićpię, oblepićpisz, oblepićlep, oblepićpił, oblepićpiony oblepiać ndk I, oblepićam, oblepićasz, oblepićają, oblepićaj, oblepićał, oblepićany 1. «przykleić coś wokół czegoś; nałożyć na coś ze wszystkich stron; nalepić, przylepić»… … Słownik języka polskiego
przy- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników (niekiedy od innych wyrazów) oznaczający najczęściej» a) «osiągnięcie celu przestrzennego, bliskości, sąsiedztwa czegoś, np. przybiec, przynieść, przyciągnąć, przyprowadzić, przypłynąć»… … Słownik języka polskiego
okładka — ż III, CMs. okładkadce; lm D. okładkadek «twarda lub półtwarda część zewnętrzna oprawionej książki przytwierdzona do bloku książkowego, składająca się z dwóch ścianek i grzbietu; także dodatkowa osłona książki, zeszytu wykonana z papieru,… … Słownik języka polskiego
pooblepiać — dk I, pooblepiaćam, pooblepiaćasz, pooblepiaćają, pooblepiaćaj, pooblepiaćał, pooblepiaćany 1. «oblepić, okleić całą powierzchnię czegoś, ze wszystkich stron, przykleić wiele czegoś kolejno» Pooblepiać mury plakatami. Pooblepiać szałas gliną. 2.… … Słownik języka polskiego
przy- — 1. {{/stl 13}}{{stl 7}} przedrostek tworzący czasowniki pochodne od czasowników podstawowych; cząstka ta może wprowadzać następujące znaczenia: {{/stl 7}}a) {{/stl 13}}{{stl 7}}dotarcie do jakiegoś miejsca, znalezienie się w pobliżu czegoś, np.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
